Dit artikel legt de focus op de eerste hulp die je kan toedienen wanneer je vermoedt dat je hond iets giftigs heeft gegeten. Vergiftiging kan echter ook ontstaan doordat de hond giftige stoffen inademt (bv. koolmonoxyde) of doordat hij er via de huid mee in contact komt (bv. petrolium, bestrijdingsmiddelen). Wanneer je niet weet hoe de hond met gif in contact is gekomen, contacteer dan onmiddellijk jouw dierenarts.
Wat is giftig voor mijn hond?
Vele stoffen in ons huis zijn al in kleine hoeveelheden giftig voor honden. Denk aan huishoudelijke producten als bleekmiddel of ontstopper; voedsel als chocola, uien, druiven of rozijnen; planten als de kerstroos, narcis, lelie… ; humane medicatie als ibuprofen; ratten- of slakkenvergif etc. Als je twijfelt aan de substantie die je hond heeft gegeten, neem dan meteen contact op met je dierenarts.
Hoe zie ik dat mijn hond vergiftigd is?
Symptomen van vergiftiging kunnen meteen optreden, maar ook enkele uren of zelfs dagen na inname. Kijk uit voor:
- bloedingen rondom anus, mond of andere lichaamsopeningen
- verwijde pupillen
- kwijlen
- epileptische aanvallen of ander abnormaal gedrag, zoals hyperactiviteit, beven, loomheid…
- zweren in de mond of gezwollen lippen
- braken of diarree, met of zonder bloed
! Een vergiftigde hond kan in shock gaan. Op dit moment zendt het lichaam al het bloed en zuurstof naar het hart en de vitale organen. De poten en oren kunnen koel aanvoelen en je hond wordt erg loom of is bewusteloos.
Wanneer is mijn hond in shock?
- Lage lichaamstemperatuur (<38°C);
- als je je vinger tegen zijn tandvlees drukt, duurt het langer dan 1 à 2 seconden eer de plek weer roze wordt;
- verhoogde hartslag (>120 slagen per minuut);
- slijmvliezen zien rozer dan normaal;
- de hond reageert abnormaal of is bewusteloos.
Wat moet ik doen als mijn hond in shock is?
- Bel onmiddellijk jouw dierenarts
- Hou de hond warm
- Stop het bloeden waar mogelijk
- Leg de hond met zijn achterhand hoger dan zijn kop
- Breng hem meteen naar je dierenarts
Wat kan ik NU doen, voordat ik bij de dierenarts ben?
Op het internet zal je lezen dat je je hond moet laten braken, maar dat is zeker niet altijd correct! Laat je hond ZEKER NIET braken als hij:
- moeilijk kan ademen;
- epileptische aanvallen krijgt;
- ongewoon hyperactief of loom is;
- bewusteloos of in shock is;
- een trage hartslag heeft;
- een voorgeschiedenis heeft van maagtorsie;
- een scherp voorwerp heeft ingeslikt (bv. splinterend kippenbot);
- een zuur heeft ingenomen (bv. batterij);
- een irriterende, schuimvormende of schadelijke stof heeft opgenomen (bv. zeep, schoonmaakmiddelen, benzine, terpentine, huidolie, paraffine, vaseline).
Overleg dus altijd eerst met je dierenarts of braken hier een veilige optie is. Braken heeft alleen zin vlak nadat de hond de giftige stof heeft opgenomen. De meeste producten die je hond helpen braken, vind je bij de apotheek en heb je dus mogelijk niet bij de hand. Wat je wel kan gebruiken, is een oplossing van baking soda. Dit product wordt vaak gebruikt bij het bakken, en kan dus in je keuken staan of bij een nabije supermarkt. Los 1 theelepel op in een glas water voor een medium tot grote hond, en spuit de oplossing in zijn keel met behulp van een pipet of spuit (zonder naald). Als jouw hond braakt, neem dan wat braaksel mee naar je dierenarts.
Op een rij:
- Bij vermoeden van vergiftiging, contacteer onmiddellijk jouw dierenarts.
- Controleer de temperatuur (38°C – 39°C), ademhaling (10-30 ademhalingen/ minuut) en hartslag (60-120 hartslagen/ minuut) van je hond, alsook de kleur van zijn slijmvliezen en hoe snel deze weer opvullen nadat je erop duwt (< 1 sec.).
- Als je vermoed dat de hond in shock gaat, is er geen tijd te verliezen. Hou hem warm en leg zijn heupen hoger dan zijn kop, door er bv. een kussen onder te leggen.
- Laat de hond niet halsoverkop braken, maar overleg dit altijd eerst met je dierenarts.
- Niet aarzelen: ga meteen naar je dierenarts.