Omstreeks de leeftijd van 3 tot 4 maanden komt de tandenfee voor jouw pup. Dat gebeurt
niet onopgemerkt. Je pup zet dan graag haar tandjes in je huid, verscheurt haar speelgoed
of knabbelt aan de poten van de stoelen. Stilaan wisselt ze haar melktandjes voor haar
volwassen gebit: eerst komen de voor- en snijtanden, en rond de leeftijd van 5-6 maanden
volgen de kiezen. In totaal zal ze haar melkgebit van 28 tandjes ruilen voor een volwassen
gebit van 42 tanden. Haar tandvlees kan dan gevoeliger zijn en ze kan verlichting zoeken
door extra op spullen te gaan bijten.

Omgaan met het bijtgedrag van de pup

Met hun muil leren jonge honden hun omgeving te begrijpen. Likken, knagen en bijten zijn
daarbij natuurlijke, hondse gedragingen. Tijdens het wisselen van de tanden verlicht knagen
ook het jeukende of pijnlijke gevoel. Knagen is dan een deugddoend gedrag waarvoor we
vooral de juiste omstandigheden dienen te voorzien.

• Geschikt knaagmateriaal is onmisbaar voor iedere pup. Gezien haar tandjes
  vlijmscherp zijn, kies je best voor materialen waar ze moeilijk stukjes van kan
  afbijten. De dierenspeciaalzaak biedt daarvoor een ruim aanbod.
• Zorg ervoor dat je pup altijd toegang heeft tot geschikt knaagmateriaal. Gebruik dit
  ook tijdens spel, zodat je pup eraan herinnerd wordt dat dit plezierig speelgoed is.
  Telkens wanneer je pup de neiging vertoont om ergens aan te knagen, bied je haar
  vrolijk een geschikt alternatief aan. Zo kom je tegemoet aan haar natuurlijke
  behoefte en leert ze gebruik te maken van de daartoe geschikte materialen.
• Wees op wakkere momenten altijd aandachtig aanwezig bij je pup, zodat je haar
  veilig kan ondersteunen tijdens deze ontwikkelingsfase.

Het ongemak van je pup verzachten

Het gevoelige tandvlees van je pup kun je verzachten door haar op iets kouds te laten
knagen. Zo kun je rubberen knaagmaterialen invriezen, enkele minuten laten ontdooien en
daarna aan je pup geven. De verkoeling op het tandvlees verlicht de pijn van de groeiende
tanden.

Wanneer gaat het fout?

Soms blijft een melktandje zitten, breekt er eentje af, groeien volwassen tanden scheef of
doen zich andere pijnlijke afwijkingen voor. De pup kan dan prikkelbaar zijn, slecht eten, ziek
lijken of zich net hyperactief gedragen wegens de voortdurende irritatie. Voor de verzorger
is een afwijking in het gebit niet eenvoudig vast te stellen. Daarom is het belangrijk om
tijdens het wisselen van de tanden regelmatig op controle te gaan bij je dierenarts.
Afwijkingen in het gebit kunnen veterinair worden behandeld. Tijdig ingrijpen is echter
belangrijk. Aarzel dus niet om contact op te nemen bij twijfel.